top of page

Vagess’ne Wege 
(Text und Musik©Johannes Zeiler)

I geh üba längst vagess’ne Wege,

Trampelpfade durchs Gebüsch.

I suach die Tram aus meina Kindazeit,

obwohl I waß, dass des vageblich is.

 

Daunn steh I vua dem oidn Tümpel,

der stinkt und in dem längst ka Leben mehr is,

do wo ma Frösch und Kaulquappen g’faungan ham,

do wor amoi unsa Paradies.

 

I geh üba längst vagess’ne Wege,

Trampelpfade durchs Gebüsch.

I suach die Tram aus meina Kindazeit,

obwohl I waß, dass des vageblich is.

 

A der oide Bam drübn auf da Wiesn,

der steht scho Johre nimmamehr.

Durt haumma unsa Bamhaus g’hobt, unsa Zuflucht,

Durt haumma g’spült, do wor ma wer.

 

Maunchmoi Cowboy und Indianer,

daunn wieder Räuber und Gendarm.

Do wo I groß wordn bin, in Enzesfeld,

jo, do bin I daham.

 

I geh üba längst vagess’ne Wege,

Trampelpfade durchs Gebüsch.

I suach die Tram aus meina Kindazeit,

obwohl I waß, dass des vageblich is.

 

I geh üba längst vagess’ne Wege,

irgendwie so fremd und doch bekannt.

Durt wo I mei schenste Zeit valebt hob,

do bin I heite no daham.

 

Jo, do bin I daham

jo, do bin I daham.

bottom of page